Wat een verademing is het dan als je met een stel reisleiders op stap gaat in Amsterdam. Ze scannen niet als eerste de ruimte af op de toegankelijkheid tot alcohol of om iets lekkers te regelen. Nee. Het gaat anders. Er is vaak een camera bij. Daarmee kunnen we opvallende poses, gelaatsuitdrukkingen en andere fratsen vast leggen. Gebleken is dus dat een beetje reisleider eerst een ruimte af scant om zo veel mogelijk rare fratsen uit te halen. Zo ook afgelopen vrijdag.
Het is net of de etablissement dat bezocht wordt op deze manier een ‘Smaakpolitie’-achtige keuring krijgt. Een te strakke tent vraagt om een aardige partij ongein, gewoon, omdat er ook lol gemaakt moet worden en niet alles strak, hip en trendy moet zijn. Dit tafereel is niet na een kwartiertje afgelopen. Welnee, de hele avond door, wordt er met barkrukken gedanst, wordt het ruilspel in de disco gedaan, accessoires in de zaak worden versierd of deurposten verleid tot handelingen die na elven uitgezonden moeten worden. Leuk dus.
Na het broodje met slap geouwehoer, maken we een busreis waarbij we zo snel vrienden maken, dat we na tien minuten, als we uitstappen, al gemist worden. Die vrouw zal huilend in de bus gezeten hebben op het moment dat we uitgestapt waren. We waren toch wel zeker het meest belangrijke ding in haar leven, voor tien minuten.
Thuis aangekomen duiken we achter de computer.
‘Anders verander je je datum op hyves, kijken hoeveel mensen je feliciteren’
‘Ja, dat gaan we doen!’
‘Dan zijn we tegelijk jarig’
‘En je weet wie je echte verjaardag weten’
‘Kijken of er echt mensen me feliciteren op de dag dat ik niet jarig ben!’
‘Lekkere vrienden heb je dan’.
Zo geschiedt het. Om een uur of vijf ‘s nachts, zo vlak voor kinderbedtijd, meldden ze zich giechelend aan op hyves.
‘Daar, bij die instellingen, moet je het veranderen’.
‘Ja, dan zien ze het in hun lijst’.
Het grote wachten kan beginnen en we vallen redelijk vast in slaap. Dat is niet gemakkelijk, omdat de zon al aan de hemel staat. Spelbreker. Een paar dagen is het rustig. Om mensen op scherp te zetten, krabbelt de een naar de ander:
‘Joh, wat leuk! Jij bent morgen ook jarig!’
Dan is het zo ver. De dag des dagen. De dagen waarop je er achter komt wie je echte vrienden zijn, want zij weten je echte verjaardag. Even checken.
Meer dan 20, jawel twintig! Mensen wisten deze dame te feliciteren op een dag dat ze helemaal niet jarig was! Hi-fucking-larisch!
Maar bedenk je even hoe fijn dat is?! Je kunt zelf de dag bepalen waarop je jarig bent! Hoe fijn is dat? Ik zelf zou graag in april of mei jarig zijn. Dan wordt het weer lekkerder weer en kan je zelfs barbecuen op je verjaardag. Je kunt je verjaardag in ieder geval buiten vieren. Dat scheelt weer in de zooi, zeker als de kinderen nog jong zijn. Van nu af aan kan je dus internet gebruiken om je verjaardag te veranderen. Wat nou gedoe op het gemeentehuis? Hyves is de koning en facebook en Google en de hele reutemeteut.
De macht van internet. Het is net als de krant. Vroeger gold: alles wat in de krant staat, is waar. Tegenwoordig is het: alles wat op internet staat is waar. Je bepaalt zelf je leeftijd, de dag waarop je jarig bent. Maar het gaat door: je kunt natuurlijk je hele profiel fine-tunen. Je bent geboren in Vostok, Siberië, alwaar het expeditieschip waar je moeder op reisde speciaal voor jou heeft aangelegd tijdens een poolexpeditie. De favoriete merken zijn heel gemakkelijk te faken, maar je rijdt wel in eens de witte Audi A5 die je al jaren wilde. Je hebt reizen gemaakt, die erg indrukwekkend waren. Je hebt zelfs een keer rodeo gereden op een ijsbeer, om op die manier verse Orka te kunnen vangen voor je ietwat exotische avondmaal.
Het onderzoek is dus geslaagd: mensen geloven wat er op internet staat. Niet dat ze ook de mogelijkheid hadden om het te checken. Dit soort dingen zijn een objectief gegeven, je neemt het gewoon aan en denkt attent te zijn. Desondanks blijft wel overeind dat je van je beste vrienden wel hun verjaardag moet weten. Tot 19 januari beste vrienden!
