Daar word je nat van

Wat fijn om aan het einde van de middag nog even de stad in te fietsen. De drukte zou weg moeten zijn en je kunt toch even genieten van een mooie gezellige stad. Mensen zakken op een overdekt terras weg om bij te komen van en intensieve middag shoppen. Ze hijgen nog even uit onder het genot van een thee, koffie of bier met volle tassen naast hun stoel.
Het is vanaf Werkhoven ongeveer 16 km fietsen. Het is een fijne tocht om te fietsen, door Bunnik, langs de Uithof door Rijnauwen, om bij het Wilheminapark uit te komen. Ja, het is even prettig fietsen. Het typische van ergens naartoe fietsen, is dat je vaak ook terug moet fietsen. Op de heenweg had ik al een redelijk hevig buitje verwerkt, maar nu op de terugweg ziet de lucht er weinig florissant uit. Voor me is het best licht. De wolken houden zon tegen, maar er komt nog wel licht door. Dat is de kant waar ik naar toe ga en dat is ook de kant waar 2 uur eerder nog het weer vandaan kwam.
Ik werp nog eens een weemoedige blik op de Uithof. Je vraagt je af hoe het kan, maar ik denk dat nostalgie hier om de hoek komt kijken. Een weemoedige blik op de Uithof. Wie had dat gedacht. Maar waar het om gaat is dat wat boven de Uithof hangt. Een gitzwarte wolk, relatief klein van doorsnee, met donkergrijze slierten er onder.
‘Oiii, daar word je nat van’, denk ik, bijna hardop. Ik fiets rustig verder. Het wordt donkerder. Ik denk na en merk dat het fietsen mij gemakkelijk vergaat. Ik heb wind mee. Ik heb wind mee!
Opeens realiseer ik me verschillende dingen:
‘Ik heb wind mee...’
‘Die wolk achtervolgt me’
‘Die wolk haalt me in’
‘Shiiit, daar wordt je nat van!!’, en trap toch even wat harder. Nat regenen is niet een van mijn hobby’s. Het vermoeden dat de wolk me in gaat halen wordt bekrachtigd door een licht flits.
KABAAAM!! Dikke onweer. Laat maar komen dan! Ik fiets toch op weg naar droge kleren. Een warme douche is nog de vraag. Als de stroom nog niet op het dorp staat, blijft het bij droge kleren. Als het dan onweert, dan moet het wel goed onweren. Ik wil spektakel!! Flitsen! Kom dan.
Het spektakel blijft echter beperkt tot een dikke zwarte wolk, waar ik langzaam afstand van neem. In mijn brugklas leer ik leerlingen nu over klimaten en het weer. In een filmpje zegt Piet Paulusma dat je wolken kunt leren lezen. Dan heb ik vandaag toch een spannend verhaal gelezen. Wel een beetje met een anticlimax.